In samenwerking met Moira Burke
Phantasmagoria is een ontwerp voor een paviljoen op Innisfree, een klein eilandje in een meer in het noordwesten van Ierland. Dit in het kader van een prijsvraag georganiseerd door Yeats2015, in het leven geroepen om te herdenken dat de dichter Yeats 150 jaar geleden werd geboren. Over het eilandje Innisfree had Yeats als jongeman een gedicht geschreven. Dit gedicht was het uitgangspunt voor het maken van een ontwerp. Het is door Yeats geschreven tijdens zijn verblijf in London, in een melancholische bui over het eiland van zijn jeugd. Het gaat dus meer over het verlangen naar de natuur, het beeld van de natuur en over het onbereikbare dan over de natuur zelf. In het paviljoen ”phantasmagoria”, beleef je dan ook niet de natuur zelf, maar een beeld van de natuur, geprojecteerd in een donkere ruimte door middel van camera obscura’s. Hieronder het gedicht:
THE LAKE ISLE OF INNISFREE, William Butler Yeats, 1892
I will arise and go now, and go to Innisfree,
And a small cabin build there, of clay and wattles made;
Nine bean-rows will I have there, a hive for the honeybee,
And live alone in the bee-loud glade.
And I shall have some peace there, for peace comes dropping slow,
Dropping from the veils of the morning to where the cricket sings;
There midnight’s all a glimmer, and noon a purple glow,
And evening full of the linnet’s wings.
I will arise and go now, for always night and day
I hear lake water lapping with low sounds by the shore;
While I stand on the roadway, or on the pavements grey,
I hear it in the deep heart’s core.
